Life is a chance
ชีวิตของคนเรานั้นเริ่มต้นเมื่อยามตื่นนอน สิ้นสุดลงเมื่อหลับตาทอดกายลงนอน
ก็เปรียบเสมือนว่า ชีวิตคนเรามีโอกาสเริ่มใหม่ได้ทุกวัน ทุกวันได้นับ 1 อีกครั้ง ทุกวันได้เริ่มต้นอีกครั้ง
เพราะคุณก็อาจต้องการโอกาสที่จะนับ 1 มากกว่า 1 ครั้งในชีวิตนี้
ชีวิตคนเราอาจทำพลาดได้มากกว่า 1 ครั้ง แต่ทำผิด แค่ 1 ครั้งก็คงจะเพียงพอ
การทำผิดก็ควรจะเรียนรู้ ผิดครั้งแรกนับเป็นครู ผิดเพื่อที่จะได้ไม่ผิดพลาด
ความผิดบางทีก็มาจากความตั้งใจ แต่พลาดมันไม่ตั้งใจ เราจึงไม่ควรจะทำผิดซ้ำๆ......
หากในเวลาที่รู้สึกผิด หากไม่รู้จะเอ่ยถ้อยคำใดๆ ก็ให้เอ่ยแค่คำว่า “ขอโทษ” ก็เพียงพอแล้ว
ไม่ว่าความผิดนั้นจะได้รับการเยียวยาหรือไม่
ในเรื่องของความรักก็เช่นกัน
การที่คุณรักใครสักคน หรือการที่ใครสักคนรักคุณ มันก็เริ่มจาก 1 เช่นกัน
(จะถึง 100 หรือปล่าวก็อีกเรื่องนึง)
มันเริ่มจากสิ่งเล็กๆ สิ่งหนึ่งแรกเริ่มที่คุณมอบให้แก่กัน
มันเริ่มจากวันแรกๆวันหนึ่งที่คุณเจอกัน
มันเริ่มจากคำว่า “รัก” คำหนึ่งที่คุณเอื้อนเอ่ยแก่กัน
มันเริ่มจากความประทับใจแรกๆอันหนึ่งที่คุณเห็นคุณค่าของกันและกัน
--จนถึงวันที่คุณเป็นหนึ่งเดียวกัน--
--จนถึงวันที่คุณใช้ใจดวงเดียวกัน--
--เพราะ ความรัก และ คนรัก ต้องการความรู้สึกแรกๆนั้นอยู่เสมอไม่ว่าจะเมื่อไรก็ตาม--
หากในวันนี้คุณกำลังเจอกับคำว่า “ไม่เหมือนเดิม” ก็ลองย้อนคิดทบทวนดูถึงวันแรก
ความรู้สึกแรกๆนั้นมีอะไรที่หลงลืมไป อะไรที่ควรทำแต่ไม่ได้ทำ อะไรที่ละเลยมัน
หากคุณค้นพบคำตอบนั้น คุณก็อาจจะตกหลุมรักคนๆเดียวกันได้อีกหลายๆครั้งเช่นกัน
“รักให้เหมือนกับว่าจะไม่มีวันพรุ่งนี้แล้วคุณจะไม่ต้องเสียใจภายหลัง พรุ่งนี้อาจจะสายไป”